کنترل وعاظ و روحانیون در ایام محرم در سال 1342 موضوع سند امروز است. این وعاظ و مبلغین که از طرفداران امام خمینی (ره) بودند بنابه سفارش ایشان وظیفه‌ی آگاهی‌دهی به مردم را برعهده داشتند. در بخشی از سند زیر آمده است: « نظر به اینکه از طرف خمینی به تمام طلاب و وعاظی که برای محرم از قم به شهرستان‌ها حرکت می‌نمایند دستور شدید برای تبلیغ و تحریک داده شده است لازم است که در شهرها و قراء مراقبت کامل بشود و عندالزوم عناصر محرک را که شناخته شده‌اند دستگیر نمایند، از پخش هرگونه اعلامیه و عکس خمینی جداً جلوگیری شود.»
سند دیگر امروز به آمادگی ساواک برای مقابله با برگزاری مراسم ماه محرم در سال 1342 اشاره دارد. محرم سال 1342 از آنجایی که با حوادث خونینی چون فاجعه‌ی مدرسه‌ی فیضیه و بیداری اسلامی همراه بود، اهمیت ویژه‌ای در تاریخ انقلاب اسلامی دارد. در این سال حضرت امام خمینی (ره) به دلیل موضع‌گیری‌های شدید و انتقادات صریحشان از رژیم فاسد پهلوی در کانون توجهات عمومی قرار گرفته و ساواک شدیداً به دنبال محدود کردن نام ایشان بود. در کنار تدابیر شدید ساواک برای جلوگیری از حوادث احتمالی در ایام محرم، روحانیون نیز به رهبری حضرت امام (ره) فرصت را مناسب دیده و به دنبال افشای ماهیت ضد دینی رژیم پهلوی بودند. سند زیر تلگرافی است به خط «سرلشگر حسن پاکروان» رییس وقت ساواک که در آن دستور اکید داده شده است تا با هرگونه تحرکی از سوی نیروهای مذهبی مقابله شود. در بخشی از این سند می‌خوانیم: «نظر به این که خمینی به تمام طلاب و وعاظی که برای محرم از قم به شهرستان‌های حرکت می‌نمایند دستور شدید برای تبلیغ و تحریک داده است لازم است که در شهرها و قراء مراقبت کامل شود و عندالزوم عناصر محرک را که شناخته شده‌اند دستگیر نمایند...» در انتهای این سند خواسته شده است که نتیجه‌ی اقدامات معموله را هر روز گزارش دهید.
بی‌شک یکی از شجاع‌ترین و پرمخاطب‌ترین وعاظ کشور در دوره‌ی پهلوی، مرحوم حجت‌الاسلام احمد کافی بوده است. وی که منبرهایش یکی از پر استقبال‌ترین منابر بود، در دوره‌ی پهلوی در خط مقدم مبارزه علیه رژیم پهلوی و دفاع از آرمان‌های امام(ره) قرار داشت و به همین دلیل نیز بارها از سوی رژیم تحت فشار و حتی تبعید قرار گرفت. سند زیر یکی از سخنرانی‌های ایشان قبل از درگذشتشان در سال 1357 را نشان می‌دهد. در بخشی از سند به نقل از وی در یکی از منبرها در مهدیه سیرجان آمده است: «… می‌دانم مردم چرا پژمرده هستید، چرا صلوات نمی‌فرستید، چون اسم مرجع تقلیدمان را نمی‌برم. سپس نام خمینی را ذکر و مردم صلوات فرستادند و بعداً برای سلامتی و موفقیت او دعا کرده است. در خاتمه مجلس عده‌ای در حدود سیصد نفر در مهدیه شروع به دادن شعار ضد ملی نموده‌اند.»
