حزب توده پس از سرکوب‌های دهه‌ی سی مرکزیت خود را از داخل کشور به خارج منتقل و به تدریج از فضای سیاسی ایران محو گردید. در خارج از کشور این حزب که وابستگی تام و کاملی به شوروی داشت به کانونی برای خیانت و رقابت اعضای آن تبدیل شده بود. سند امروز گزارشی است از ساواک راجع به «پلنوم نهم کمیته‌ی مرکزی حزب توده» در سال 1340. در قسمتی از این سند آمده است: «رادمنش از دوستان خیلی صمیمی غلام یحیی است و عقیده دارد وی شخص وطن‌پرستی است. نظر غلام یحیی این است که آذربایجان ایران جزء آذربایجان شوروی گردد.» متاسفانه در میان بسیاری از اعضای حزب توده افکار تجزیه طلبانه وجود داشته است.
سند زیر گزارش جالبی است از ساواک راجع به جلسه هفتگی روحانیونِ قم در سال 1343. این سند نشان می‌دهد که آیت‌الله سید کاظم شریعتمداری به دلیل مخالفت با مواضع حضرت امام(ره) در بسیاری از این جلسات شرکت نمی‌کرده است. موضوع دیگری که در این سند به آن اشاره شده است آمادگی حضرت امام برای مخالفت با اقدامات ضد فرهنگی رژیم و تصویب لایحه کاپیتولاسیون که در آن مصونیت تمامی آمریکایی‌ها و به نوعی مستعمره بودن ایران می‌باشد، است. در بخشی از سند می‌خوانیم: «احتمال دارد [امام خمینی] در سخنرانی خود راجع به تدریس بانوان در مدارس مردانه و همچنین مصونیت اتباع خارجی از دولت انتقاد کند و مطالب دیگری در این زمینه اظهار کند.»
تظاهرات در شهرهای استان لرستان موضوع سند دیگر امروز است. بر اساس این سند اکثر شهرهای استان شاهد تظاهرات پراکنده بوده و اکثر مغازه‌ها و مدارس تعطیل بوده است. در قسمتی از سند می‌خوانیم: «در اکثر خیابان‌های شهر [خرم آباد] با علم و کتل سیاه به تظاهرات ضد ملی پرداخته و با شعارهای اسائه ادب به کد 66* اخلال‌گری می‌نموده[اند]»
* کد 66 اشاره به محمدرضا پهلوی است.
